انقدر معیار‌های عجیب و غریب برای دوست و رفیق و پارتنر گذاشتیم
و روابط رو از عکس‌های پینترستی و داستان‌های خیالی قضاوت کردیم که یادمون رفته آدما همینن .
معمولین . همیشه خوب نیستن ، کامل نیستن ،
اشتباه میکنن ، خسته میشن ، ناراحت میشن ،
حق دارن !
و عشق؛
لبخندِ توست؛
از فرسنگها دورتر؛
آنگاه که نگاهت،
فاصله ها را در گوشم نجوا می کرد!
و من تو را خواستم .
حتی با همین فاصله های بینمان...
اونجا که شاعر میگه:
چه شعر ها که بدهکارِ چشم هایِ تو ام..
مگه نه؟!🥺
سخت تر از وقتایی که
بقیه تو رو نمیفهمن
وقتیه که
خودتم خودتو نمیفهمی...
اونجا که شاملو میگه:
قلب من به این امید میتپه که تو هستی....
برگرد
مرا وادار نکن
که میان خودم و تو
"یکی" را انتخاب کنم
من
همه چیز را کنار تو دوست دارم
حتی "خودم" ..
منم زیبا